_DUY BENİ_

Uçurumlar bekler beni,uçurtma misali uçmak istiyorum göklere.Neden biliyormusun?Bilemessin ya neyse çünkü sana hiç anlatmadım yada anlatamadım.Belkide konuşsam utanırdım gözlerinden,ama bilsende birşey farketmez artık.Çünkü sen yoksun,yoksun...Uykularımda düşlerim gülüşlerim yok.Baharlar anlamsız artık,topraklar çöktü artık.Ektiğim güller bile soldu ben üzülünce...Yemyeşil ormanlarda ilk ürkek öpüşüm dudaklarından,ismini sayıklarken rüyalarımda bir korku bir telaş içinde uyanışlarım var artık,o güzel günlerin yerine aynalarda kendine küsmüş biri var artık.Odamın içinde loş bir ışık ve ağlamaktan kör olmuş bir çift göz,o kadar kırgınım ki sana,o kadar dargınım ki,bilemessin ve hiç bilemedin ki senin yanındayken mutlumuyum hiç sormadın ki,çünkü sen bana o mutluluğu hiç vermedin.Herkez mutlu olur sevdiğinin yanında bilirim,ama ben değildim neden biliyormusun?Çünkü ben idam ipine bağlı mahkumlar gibiydim senin yanında,hani o son nefesini saklar ya,vermek istemez.Ama elde değildir kimse bilmez...Bende öyle bağlıydım sana,ve sen nefesimdin,ruhumdun...Benden alınmandan bedenimden çıkıp gitmenden korkum ona ağladım gecelerce,ona küstüm kaldım senelerce.Ayrılık yarası zor gelir çekemem sevgilim,ardından ağlayan,özleyen bu can,sesimi duyarsan geri dön...Nerdesin bilemem,sensizim gülemem,gönülden silemem...Nerdesin geri dön...Duy beni meleğim benim son dileğim sen geri dönmessen ÖLEYİM...